തണ്ണീർത്തടങ്ങളും കാലാവസ്ഥാമാറ്റവും

ലോകതണ്ണീർത്തടദിനമാണ്‌ ഫെബ്രുവരി രണ്ട്‌. നമ്മുടെ പൊതുഭാവിക്കായി തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുകയെന്നതാണ് ഇന്നത്തെ ചിന്താവിഷയം. ഈ പ്രകൃതിദത്ത ആവാസവ്യവസ്ഥകളെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടതിന്റെ അനിവാര്യത ഈ ദിനാചരണം എടുത്തുപറയുന്നു. ആകെ ഭൂമിയുടെ ആറുശതമാനം മാത്രമാണ് തണ്ണീർത്തടങ്ങളുള്ളത്. എന്നാൽ ആകെ സസ്യ ജന്തുജാലത്തിന്റെ 40 ശതമാനമെങ്കിലും അവയുടെ വാസസ്ഥലമായോ പ്രജനനകേന്ദ്രമായോ തണ്ണീ‍ർത്തടങ്ങളെ ഉപയോഗിക്കുന്നു. അതിന്റെ ഘടനയിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുന്നത് വിവിധ ജന്തുജാലങ്ങളെ വംശനാശഭീഷണിയിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നതിന് ധാരാളം ഉദാഹരണങ്ങളുണ്ട്. മത്സ്യങ്ങൾക്കും മറ്റ് ജലജീവികൾക്കും പുറമേ വിവിധ തരം ചെമ്മീനുകളും ഞണ്ടുകളുമടങ്ങുന്ന കവചിതജീവികളുടെ പ്രധാന പ്രജനനകേന്ദ്രം തണ്ണീർത്തടങ്ങളാണ്.

1971 ഫെബ്രുവരി രണ്ടിന് കാസ്‌പിയൻ കടൽത്തീരത്ത്, ഇറാനിലെ റാംസർ നഗരത്തിൽ നടന്ന തണ്ണീർത്തട സംരക്ഷണത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള അന്തർദേശീയ കൺവൻഷന്റെ തുടർച്ചയായിട്ടാണ് ലോകതണ്ണീർത്തടദിനം ആചരിച്ചു തുടങ്ങിയത്. റാംസർ കൺവൻഷൻ തണ്ണീർത്തടങ്ങളെ നി‍ർവചിച്ചത് ഇപ്രകാരമാണ്:- വേലിയിറക്കസമയത്ത് ആറ് മീറ്ററിൽ കൂടാത്ത ആഴമുള്ളതും പ്രകൃതിദത്തമോ കൃത്രിമമായി നിർമിച്ചതോ സ്ഥിരമോ താൽക്കാലികമോ നിശ്ചലമോ ഒഴുക്കുള്ളതോ ശുദ്ധജലമോ ഉപ്പുവെള്ളമോ ഉള്ള ചതുപ്പുനിലങ്ങൾ, പൂർണമായോ ഭാഗികമായോ വെള്ളം കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ, വെള്ളക്കെട്ട് പ്രദേശങ്ങൾ, സമുദ്രജല പ്രദേശങ്ങൾ എന്നിവ തണ്ണീർത്തടങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ലളിതമായിപ്പറഞ്ഞാൽ പരിസ്ഥിതിയും അനുബന്ധസസ്യ ജന്തുജീവിതവും പ്രാഥമികമായി ജലത്താൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്ന മേഖലകളാണ് ഇവ.

മനുഷ്യജീവിതം തണ്ണീർത്തടങ്ങളുടെ സവിശേഷതകളെയും അവ നിർമിച്ചെടുക്കുന്ന ആവാസവ്യവസ്ഥയെയുംകൂടി ആശ്രയിച്ചാണ് നിലനിൽക്കുന്നത്. ജൈവവൈവിധ്യത്തിന്റെ കേദാരം, അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാർബൺ ആഗിരണം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള പ്രകൃതിദത്ത ഉപാധി, ജലശുദ്ധീകരണത്തിനുള്ള ഭൗമസംവിധാനം, ഭൂഗർഭജല ശേഖരണത്തിനുള്ള ഉപാധി, പ്രളയജലത്തെ സ്വീകരിച്ച് പ്രളയത്തിന്റെ ആഘാതം കുറയ്ക്കുന്നതിനുള്ള സംഭരണി എന്നിങ്ങനെ വിവിധ ധർമങ്ങൾ തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ നിർവഹിക്കുന്നുണ്ട്.

ആഗോളതാപനത്തിന്റെയും കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തിന്റെയും പശ്ചാത്തലത്തിൽ തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ സവിശേഷ ശ്രദ്ധ ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തെ പ്രതിരോധിക്കാനുള്ള ഒരുപാധികൂടിയാണ് അവ. അതേസമയം, കാലാവസ്ഥാമാറ്റംമൂലം ക്ഷയോന്മുഖമാവുകയും ചെയ്യുന്നു. പ്രതിരോധോപാധിയും ഇരയും ഒന്നുതന്നെയാകുന്ന വൈരുധ്യമാണിത്. ആഗോളതാപനത്തിന്റെ ഫലമായി ഉണ്ടാകുന്ന സമുദ്ര ജലവിതാനത്തിന്റെ ഉയർച്ച തണ്ണീർത്തടങ്ങൾക്ക് ഭീഷണിയാണ്. ചുഴലിക്കാറ്റുകൾ, വരൾച്ച, അതിവർഷം എന്നിവയൊക്കെയും നാശത്തിന് കാരണമാകുന്നു. അതേസമയം കാർബൺ ആഗിരണം ചെയ്യുന്നതിലൂടെ തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ ആഗോളതാപനത്തെ ലഘൂകരിക്കുകയും കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തെ പ്രതിരോധിക്കുന്നതിൽ നിർണായക പങ്ക് വഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ആഗോളതലത്തിൽ അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാർബണിന്റെ മൂന്നിലൊന്നും ആഗിരണം ചെയ്യുന്നത് തണ്ണീർത്തടങ്ങളാണ്. അവ വറ്റുകയോ ക്ഷയിക്കുകയോ ചെയ്താൽ ആഗോളതാപനം രണ്ടു തരത്തിൽ തീക്ഷ്ണമാകും. ഒന്ന്, തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ നഷ്ടമാകുന്നതോടുകൂടി അവയുടെ കാർബൺ ആഗിരണശേഷി കുറയുന്നു. അത് അന്തരീക്ഷത്തിലെ കാർബൺ വർധിക്കാൻ കാരണമാകും. രണ്ട്, വറ്റിപ്പോവുകയോ ക്ഷയിക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ അവ മുമ്പേതന്നെ ആഗിരണം ചെയ്തിരുന്ന കാർബൺ മീഥേൻ രൂപത്തിൽ ഉത്സർജിക്കും. ആഗോളതാപനത്തെ തീഷ്ണമാക്കുന്ന ഹരിതഗൃഹവാതകങ്ങളിൽ പ്രധാനിയാണ് മീഥേൻ. അന്തരീക്ഷ താപ വർധന, മഴയുടെ അളവിൽ ഉണ്ടാകുന്ന വ്യതിയാനങ്ങൾ എന്നിവയൊക്കെയാണ് ആഗോളതാപനംമൂലം തണ്ണീർത്തടങ്ങൾ നേരിടുന്ന മറ്റ് ഭീഷണികൾ. തണ്ണീർത്തടങ്ങളാകട്ടെ ഇത്തരം പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കുകയും അവയുടെ ആഘാതത്തെ ലഘൂകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. സമുദ്രതീരത്തെ കണ്ടൽ കാടുകളും ഓരുജലചതുപ്പുകളും കടലാക്രമണത്തിന്റെ തീഷ്ണത കുറയ്ക്കുന്നതായും സുനാമിയടക്കമുള്ള പ്രകൃതിദുരന്ത ങ്ങളുടെ ആഘാതത്തെ ലഘൂകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതായി പഠനങ്ങളുണ്ട്.

കേരളത്തിൽ 217 തണ്ണീർത്തടങ്ങളുണ്ടെന്നും അവ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ആകെ ഭൂവിസ്തൃതിയുടെ ഇരുപത് ശതമാനം വരുമെന്നും പഠനങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. ഇവയിൽ 64 എണ്ണം ഉൾനാടൻ തണ്ണീർത്തടങ്ങളാണ്. മറ്റ് 93 എണ്ണം തീരദേശതണ്ണീർത്തടങ്ങളും. ആകെ തണ്ണീർത്തടങ്ങളുടെ 31.6 ശതമാനം മനുഷ്യനിർമിതങ്ങളാണ്. അണക്കെട്ടുകൾ, തടയണകൾ, കുളങ്ങൾ എന്നിവയൊക്കെ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. ആഗോളതാപനവും കാലാവസ്ഥാമാറ്റവും അതിന്റെ ഭീകരമായ മുഖം പുറത്തെടുത്ത് തുടങ്ങിയ ഇക്കാലത്ത് തണ്ണീർത്തടങ്ങളുടെ സുരക്ഷ പ്രധാനമാണ്‌.

(കേരള ശാസ്ത്ര സാഹിത്യ പരിഷത്ത് സംസ്ഥാന കമ്മിറ്റി അംഗമാണ് ലേഖകൻ)