തിരുവിതാംകൂറിൽ പൊട്ടിയ അഗ്നിപർവതം

‘‘പൊട്ടിത്തെറിക്കാൻ കാത്തിരിക്കുന്ന ഒരു അഗ്നിപർവതമായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ രണ്ടുമാസമായി തിരുവിതാംകൂർ. ഇപ്പോൾ അനിവാര്യമായത് സംഭവിച്ചു. സ്റ്റേറ്റ് കോൺഗ്രസ് നേതാക്കളിൽ നിന്ന് ഒരു മുൻകൈ പ്രതീക്ഷിച്ച് ജനങ്ങൾ ഏറെക്കാലമായി കാത്തിരുന്നു. അതുണ്ടായില്ല. അവർ സ്വന്തം നിലയിൽ മുൻകയ്യെടുത്തിരിക്കുന്നു.’’

പുന്നപ്ര വയലാറിലെ തൊഴിലാളികളുടെ ധീരോജ്വല പോരാട്ടത്തിന്റെ തുടക്കം കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർടിയുടെ അഖിലേന്ത്യാ മുഖപത്രമായ ‘പീപ്പിൾസ് ഏജ്’ ജനങ്ങളെ അറിയിച്ചത് ഇങ്ങനെയാണ്. 1946 ഒക്ടോബർ 27‐ന്റെ ലക്കത്തിലായിരുന്നു ഈ ലേഖനം.

സമരത്തിനു മുന്നൊരുക്കങ്ങൾ തുടങ്ങിയപ്പോൾമുതൽ ‘പീപ്പിൾസ് ഏജി’ൽ ലേഖനങ്ങൾ വന്നുതുടങ്ങിയിരുന്നു. പോരാട്ടം തുടങ്ങിയശേഷവും അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടപ്പോഴും വിശദമായ റിപ്പോർട്ടുകൾ വന്നു. പത്രത്തെ ഒന്നിലേറെ തവണ ദിവാൻ സർ സി പി രാമസ്വാമി അയ്യർ നിരോധിച്ചു. മുമ്പുണ്ടായിരുന്ന വിലക്ക് പുനഃസ്ഥാപിച്ച് 1946 ഒക്ടോബർ 11‐ന് ഉത്തരവായി (രേഖ കാണുക). 1946 സെപ്‌തംബർ 8‐ന്റെ ലക്കത്തിൽ വന്ന ലേഖനത്തിന്റെ പേരിലായിരുന്നു വിലക്ക്.

ചിത്തപ്രസാദിന്റെ ചിത്രീകരണത്തോടെ ഇറങ്ങിയ 1946 നവംബർ 10ന്റെ പീപ്പിൾസ്‌ ഏജിന്റെ ഒന്നാംപേജ്‌

സി പിയെ നേരിട്ട് ആക്രമിക്കുന്നതായിരുന്നു ആ ലേഖനം. ‘സർ സിപി തട്ടിപ്പ് പിൻവലിക്കുന്നു; തിരുവിതാംകൂറിലെ വിശപ്പും ദുരിതവും അനുഭവിക്കുന്ന ജനങ്ങൾ ഉണർന്നെണീക്കുന്നു’ (Sir. C. P.'s Hoax Being Called off: Hungry and Suffering People of Travancore Rise Up) എന്ന തലക്കെട്ടിൽ വന്ന ലേഖനത്തിൽ സിപിയുടെ അമേരിക്കൻ മോഡലിന്റെ ജനാധിപത്യവിരുദ്ധതയും നയങ്ങളുടെ ജനവിരുദ്ധതയും എടുത്തുപറയുന്നു.

സമരം തുടങ്ങിയശേഷം പുറത്തുവന്ന 1946 നവംബർ 10‐ന്റെ ലക്കത്തിൽ കവർ പേജ്‌ തന്നെ സമരത്തിനു നീക്കിവച്ചു. വിഖ്യാത ചിത്രകാരൻ ചിത്തപ്രസാദ് വരച്ച സമരപോരാളിയുടെ ചിത്രമായിരുന്നു ഒന്നാം പേജിന്റെ പകുതിവരെ. അമേരിക്കൻ മോഡലുമായി വന്ന ദിവാനെയും പട്ടാളക്കാരനെയും കാൽക്കീഴിലാക്കി തോക്കു പിടിച്ചുവാങ്ങി ഒടിച്ചെറിയുന്ന തൊഴിലാളിയാണ് ചിത്രത്തിൽ.

‘‘സർ സി പി രാമസ്വാമി അയ്യരുടെ പട്ടാളഭരണത്തിന്റെ ഓരോ ദിനവും പിന്നിടുമ്പോൾ രക്തസാക്ഷിത്വം വരിച്ചവരുടെ പട്ടിക വളരുകയാണ്’’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന പ്രധാന ലേഖനം അമ്പലപ്പുഴ, ചേർത്തല താലൂക്കുകളിൽ പട്ടാളം നടത്തുന്ന പീഡനവും ബലാത്സംഗവും കൊള്ളയും വിവരിക്കുന്നു.

പാർടി ജനറൽ സെക്രട്ടറി പി സി ജോഷിയുടെ പ്രസ്‌താവനയും ഒന്നാം പേജിൽ തന്നെയുണ്ട്.

‘‘നിരോധനങ്ങളും നിയമവിരുദ്ധമാക്കലുകളും ലാത്തിയും വെടിയുണ്ടയും കൊലമരങ്ങളും കണ്ടതാണ് ചെങ്കൊടി. ഇപ്പോളിതാ തിരുവിതാംകൂറിലെ രണ്ടു താലൂക്കുകളിൽ ആദ്യമായി പട്ടാളഭരണത്തെ നേരിടുന്നു’’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന കുറിപ്പ് ‘‘നമുക്ക് പുറത്തുനിന്ന് അവരെ കഴിവിന്റെ പരമാവധി പിന്തുണയ്‌ക്കാം. അകത്തുനിന്ന് കഴിയുന്നത്ര കഠിനമായി അവർ പൊരുതട്ടെ’’ എന്ന ആഹ്വാനത്തോടെയാണ് അവസാനിക്കുന്നത്.

സി ഉണ്ണിരാജ എഴുതിയ റിപ്പോർട്ട്

1946 നവംബർ 17‐ന് തിരുവിതാംകൂറിലെ ഭീകരത റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യാൻ മുക്കാൽ പേജ് പൂർണമായി നീക്കിവച്ചു. സമരം തുടരുന്നതിനിടയിൽ അതു പിൻവലിച്ചതായി ട്രാവൻകൂർ ട്രേഡ് യൂണിയൻ കോൺഗ്രസ് പ്രസിഡന്റ്‌ ടി വി തോമസിന്റെ പേരിൽ വ്യാജ നോട്ടീസ് ഇറങ്ങിയതും ഈ റിപ്പോർട്ടിലുണ്ട്.

പീപ്പിൾസ്‌ ഏജ്‌ നിരോധിക്കാൻ ഇടയാക്കിയ ലേഖനം

പണിമുടക്ക് പിൻവലിച്ചശേഷം നടക്കുന്ന പൈശാചിക നടപടികളെപ്പറ്റി സി ഉണ്ണിരാജ എഴുതിയ റിപ്പോർട്ട് (Devil-Raj Continues in Travancore) നവംബർ 24‐ന് കാണാം. സൈന്യം ഒപ്പുവച്ച തൊഴിൽപാസില്ലാതെ പുറത്തിറങ്ങുന്ന തൊഴിലാളികളെ ഉടൻതന്നെ അറസ്റ്റ് ചെയ്‌ത്‌ ജയിലിൽ അടയ്‌ക്കുകയാണെന്ന് പത്രം എഴുതുന്നു. കഥാകൃത്ത് പൊൻകുന്നം വർക്കിയെ അകാരണമായി അറസ്റ്റു ചെയ്‌തതായും പി കേശവദേവ്, തകഴി ശിവശങ്കരപിള്ള, കെ രാമകൃഷ്‌ണ പിള്ള, പ്രൊഫ. കുറ്റിപ്പുഴ കൃഷ്‌ണപിള്ള എന്നിവർക്ക് വാറൻഡ്‌ അയച്ചതായി കേൾക്കുന്നുണ്ടെന്നും റിപ്പോർട്ട് പറയുന്നു.

പുന്നപ്രയിലെ പോരാട്ടത്തിന്റെ ആവേശകരവും കാവ്യാത്മകവുമായ വിവരണവുമായി ‘പുന്നപ്ര’ എന്ന തലക്കെട്ടിൽ ഒരു കുറിപ്പും ആ പേജിൽ കാണാം.

‘‘തിരുവിതാംകൂറിലെ ആലപ്പുഴയിൽ നിന്ന് മൂന്നുമൈൽ തെക്ക് പുന്നപ്ര എന്നൊരു ദേശമുണ്ട്. നമ്മുടെ ദേശീയ ചരിത്രത്തിൽ ആ നാടിന് ഇനി സ്ഥിരമായ ഒരു സ്ഥാനമുണ്ടാകും.

രാജ്യസ്‌നേഹികളുടെ രക്തത്താൽ വിശുദ്ധമാക്കപ്പെട്ട മണ്ണായി, സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായി പോരാടുകയും വിജയിക്കുകയും ചെയ്‌ത ഇടമായി ജനങ്ങൾ ആ നാടിനെ ഓർക്കും. വരുംതലമുറകൾ പുന്നപ്രയിലേക്ക് മാർച്ച് ചെയ്‌ത്‌ പറയും:

“സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ ചെറിയ താവളങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു ഇത്, അത് ജനങ്ങൾ പിടിച്ചെടുത്തു”എന്ന്.

പീപ്പിൾസ്‌ ഏജ്‌ തിരുവിതാംകൂറിൽ നിരോധിച്ച്‌ ഇറങ്ങിയ ഉത്തരവ്‌

അതെ, പിടിച്ചെടുത്തു... വളരെ കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് മാത്രമായിരിക്കാം, പക്ഷേ അത് ആടിയുലഞ്ഞു, പിടിച്ചെടുത്തു, നമ്മൾ കൈവശം വച്ചു... അതെ, പുന്നപ്ര നമ്മുടേതായിരുന്നു... മുഴുവൻ തിരുവിതാംകൂറും എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങളും എല്ലാ തടവറകളും ഒരു ദിവസം നമ്മുടേതാകും’’ എന്നാണ് കുറിപ്പിന്റെ ആദ്യഭാഗം.

പുന്നപ്ര വയലാർ പ്രക്ഷോഭത്തിനു തുടക്കമായതോടെ അതിന്റെ പ്രചാരണത്തിനുള്ള എല്ലാവഴികളും ദിവാൻ അടച്ചിരുന്നു. മാധ്യമങ്ങളെയാകെ ചൊൽപ്പടിയ്‌ക്കാക്കി. കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാർടിയെയും അതിന്റെ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളെയും തൊഴിലാളി സംഘടനകളെയും നിരോധിച്ചു. മലബാറിൽനിന്നെത്തുന്ന ദേശാഭിമാനിയെ നേരത്തേതന്നെ നിരോധിച്ചിരുന്നു. ആഴ്‌ചപ്പതിപ്പായി ഇറങ്ങിയിരുന്നപ്പോൾ 1943‐ൽ പത്രം വിലക്കിയിരുന്നു. 1946‐ൽ ദിനപത്രമായതോടെ 1946 മാർച്ച് ആറിന് പുതിയ നിരോധനം വന്നു. ഈ സാഹചര്യത്തിലും സമരത്തിന്റെ നേർചിത്രം ലോകത്തെ അറിയിക്കാൻ പാർടി മുഖപത്രത്തിനു കഴിഞ്ഞതായി ചരിത്രം രേഖാമൂലം തെളിവു നൽകുന്നു .