ഒരു ആത്മഹത്യയാൽ ദുഃഖിതരായ മൂന്നുപേരുടെ സാക്ഷ്യം

സാക്ഷ്യം നളിനി

"ന്റെ നളിനിയേട്ത്തിയേ, ഇന്നലെ രാത്രിയൂടി എന്നോട് ഒറങ്ങ്‌ന്നേരെ ആ സ്റ്റൂളൊന്ന് കാലോണ്ട് തട്ടി ഇടാൻ പറഞ്ഞേനി മൂപ്പര്’ ഇങ്ങനാ ഓളെന്നോട് അന്ന് പറഞ്ഞെ. ആദ്യം കേട്ടേരം എനിക്കൊന്നും തോന്നീല. ഒര് സെക്കന്റ് കയിഞ്ഞേരാണ് കാര്യം ഇൻക്കി മൻസിലായെ. ഞാനന്നേരം ഓളോട് പിന്നേം ചോയ്ച്ച് ന്താ ഇയ്യ് പറഞ്ഞേന്ന്. അപ്പൊ ഓള് ഒന്നൂടെ ഒറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞ് "രാത്രി ഒറങ്ങാൻ കെടക്കുന്നേരം ജനൽമ്മല് ന്തല്ലൊ പണി എട്‌ക്ക്ന്നിണ്ടേനി മൂപ്പര്. എന്റെ കണ്ണൊന്ന് മാളിപ്പോയേരം എന്നെ വിളിച്ച് കാലോണ്ട് മൂപ്പര് നിക്ക്ന്ന സ്റ്റൂളൊന്ന് തട്ടിത്തരോന്ന് ചോയിച്ച്. ഞാൻ അതങ്ങ് തട്ടിക്കൊട്ത്ത് തിരിഞ്ഞ് കെടന്നൊറങ്ങി.’ സുധ ഇത് പറഞ്ഞേരം ന്റെ ഉള്ളൊന്ന് വെറച്ച്. തൊണ്ടേലെ വെള്ളം വറ്റിപ്പോയി. ആദ്യം ന്താ ചെയ്യണ്ടേന്ന് തിരിഞ്ഞിലാ. പിന്നെ ആലോയ്ച്ചപ്പൊ ഇൻക്കി സങ്കടം വന്ന്. സ്വന്തം ഭർത്താവ് തൂങ്ങി ചാവാനാണ് ഓള് സഹായിച്ചേന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ബുദ്ധി ഓൾക്ക് ദൈവം കൊടിത്തില്ലാലൊ... പാവം. ചെൽപ്പൊ ഓൻ പെട്ടന്ന് തൂങ്ങി ചത്തേരെയുള്ള ഷോക്കില് ന്തേലും പിച്ചും പേയും പറഞ്ഞേക്കും ഓള്, അല്ല, അങ്ങനന്നെ ആയ്‌ക്കും. ല്ലാണ്ട് കോടതി ഓളെ വെർതെ വീടൂല്ലാലൊ. എന്തയ്യാനാ മൻഷ്യനായി ജനിച്ചാ ന്തെല്ലം കാണണം! അച്ഛനെ കൊന്നേന് അമ്മക്കെതിരെ സൊന്തം മോൻ കേസ് കൊടുക്ക്വാ, ഓൾക്ക് വട്ടാന്ന് ഓൾക്കന്നെ കോടതീല് തെളിയിക്കേണ്ടി വരാ. ന്തൊക്ക്യാ ഓള് അനുഭവിച്ചെ.

ചിത്രീകരണം: രാജേന്ദ്രൻ പുല്ലൂർ

ല്ലാത്തിനും ഞാനാ കാരണം. ന്റെ ഒറ്റ ബുദ്ധി കാരണാ ഓൾക്ക് കൊറേ സഹിക്കേണ്ടി വന്നെ.

ല്ലാം തൊടങ്ങുന്നെ ബാലൻ തൂങ്ങിച്ചത്ത ആ ദിവസാ. അന്ന് സുധ എന്നോട് ഈക്കാര്യം പറഞ്ഞേരം എനിക്ക് ഉള്ളിലടക്കാൻ പറ്റാണ്ട് ഞാനെന്റെ ഭർത്താവിനോട് കാര്യം പറഞ്ഞ്. ഇത് കേട്ട രവിയേട്ടൻ തന്നാ പറഞ്ഞെ ഇതാരോടും പറയണ്ടാന്ന്. പിന്നെ ഇത്രേം കാലം കയിഞ്ഞിറ്റ് ഇതൊക്കെ ഇങ്ങനാവുന്ന് ആര് കണ്ട്. ബാലനും സുധയും ഓരെ മോൻ സുഗീഷും ആയിനി ആ വീട്ടില് താമസിച്ചിരുന്നെ. സുഗീഷിനൊരു അനിയത്തി ഇണ്ടേനി. ഓള് പതിനെട്ട് കയ്യാൻ കാത്ത്നിന്ന പോലെ ഒരു മാപ്ല ചെക്കന്റൂടെ ഒളിച്ചോടിപ്പോയി. അന്ന് തൊടങ്ങീതാ ആ വീടിന്റെ ശനിദശ. സുധയ്‌ക്ക്‌ പണ്ടെ തലയ്‌ക്ക്‌ ചെറിയ പ്രശ്നണ്ട്‌. പെട്ടന്ന് ഇമ്മക്ക് പിടികിട്ടൂല്ല. ഓളോട് കൊറച്ചേരം സംസാരിച്ചാലെ ന്തോ കൊയപ്പള്ള പോലെ തോന്നൂ. ഓളെ ബാലൻ കല്ല്യാണം കയിച്ച് കൊണ്ടന്നേരൊന്നും ഞങ്ങക്കിത് തിരിഞ്ഞിറ്റില്ല. നല്ല ചുരുണ്ട മുടിയൊക്കെ ഉള്ള ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണ്! പിന്നെ പിന്നെയാണ് ഓക്ക് ന്തോ കൊഴപ്പള്ള പോലെ ല്ലാരുക്കും തോന്നിയെ. പക്ഷെ ബാലൻ ഓളെ ഒഴിവാക്കീല്ല. ല്ലാം ശരിയാവുന്ന് പറഞ്ഞ് ഓര് ഒരുമിച്ച് ജീവിച്ച്. രണ്ട് കുട്ട്യോളും ണ്ടായി. ആ കാലത്തിനൊക്കെപ്പറ്റി ഞാൻ പറഞ്ഞൊടങ്ങിയാപ്പിന്നെ തീരൂല്ല. ന്തായാലും എങ്ങനല്ലൊ രണ്ട് കുട്ട്യോളേം ഓര് വളർത്തി വൽതാക്കി. ന്നിറ്റാ ഓരെ മോള് ലച്ചു അങ്ങനെ ചെയ്‌തെ. ഇൻക്കി നല്ല ഓർമ്മാണ് ഓള് ഒളിച്ചോടിപോയേരുള്ള ഷോക്കിലാണ് ഓൾടെ പ്രാന്ത് കൂടിയത്. പ്രാന്ത്ന്ന് പറയാൻ പാടുണ്ടോന്ന് എനിക്കറീല്ല ട്ടൊ, അങ്ങനെ പറയുന്നേരം ന്റെ മോളെന്നെ ചീത്ത പറയലിണ്ട്. ഹെന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും പ്രാന്ത്, പ്രാന്ത് തന്നയല്ലെ. ആ വീട്ടില് പിന്നെ കൊറേദിവസം വെപ്പും കുടിയൊന്നും ഇല്ലേനി. ഇവിടുന്ന് ന്റെ മോളാ കറിയും ചോറൊക്കെ ആടെ കൊണ്ടകൊടുക്കല്. പിന്നെ തീർന്നൊ ദുരിതം! ഈ ബാലൻ മോള് മാപ്ല ചെക്കന്റൊപ്പം ഒളിച്ചോടിപ്പോയ നാണക്കേട് സഹിക്കാൻ പറ്റാണ്ട് ട്രെയ്‌നിന് മുന്നിൽച്ചാടി ചാവാൻ നോക്കി. കഷ്ടകാലത്തിന് ഓൻ ചത്തില്ല. പക്ഷെ ഓന്റൊര് കാല് പോയി. പിന്നെ ദുരിതം തന്നെ ആയിനു ഓർക്ക്. ഇതിന്റേടെലാ ആ ചെക്കൻ, ഓരെ മോൻ സുഗീഷ് ഒരോ ഗുണ്ടായിസം കാണിച്ച് ഓനെ കോളേജിന്ന് പൊറത്താക്കുന്നെ. തല തെറിച്ച ചെക്കനാ. ഓനെക്കൊണ്ട് ബാലനും സുധയ്‌ക്കും തൊല്ല തന്നെ ആയിനി. ഇപ്പൊക്കണ്ടൊ ഓൻ കാരണം തന്നെയല്ലെ ഓൾക്ക് കോടതി കേറി എർങ്ങേണ്ടി വന്നെ. മക്കള് തല തെറിച്ചോയാ നമ്മളന്നെ അനുഭവിക്കണ്ടെ. പിന്നെ കൊറേ കാലം വലിയ പ്രശ്നൊന്നും ഇല്ലേനി. അപ്പളാണ് ആ ഒളിച്ചോടിപ്പോയ അസത്ത് പെറ്റൂന്ന് ബാലൻ അറിഞ്ഞത്. ഓര് കുട്ടിക്ക് മാപ്ല പേരാന്ന് ഇട്ടേന്ന് അറിഞ്ഞേരെ ഓന് സഹിക്കാൻ പറ്റീണ്ടാവൂല്ല. പാവം അന്ന് രാത്രിയന്നെ ഓൻ തൂങ്ങിച്ചത്ത്. അയ്‌ന്റെ പിറ്റേന്നാണ് സുധ എന്നോടത് പറഞ്ഞത്. ഓളത് പറഞ്ഞേരെ എന്റെ മനസ്സൊന്ന് പാളിപ്പോയേലും ഞാനും എന്റെ ഭർത്താവ് രവിയേട്ടനും എല്ലാണ്ട് ഒറ്റക്കുട്ടി പോലും ആ കാര്യം അറിഞ്ഞിറ്റേല്ല്യാ. രണ്ടുമൂന്ന് കൊല്ലം കയ്യ്ഞ്ഞേരം ന്റെ മനസ്സ്ന്നന്നെ ഇതൊക്കെ മറന്ന് പോയിനി. ആ സമയത്തൊക്കെ സുധേനെ നോക്കിയത് ന്റെ മോള് ശ്രുതിയെന്നാ. ആ ചെക്കൻ ന്തല്ലൊ ഉടായിപ്പ് പരിപാടിക്ക് പോയാ പാതിരാത്രിയാ കേറി വരാ. സുധയ്‌ക്ക്‌ വേണ്ട ചോറൊക്കെ ഞാനും ന്റെ മോളുംതന്നെ ആയിനു ആടെ കൊണ്ടകൊട്ക്കല്. അതോണ്ടാ തോന്ന് അന്നൊക്കെ ഓൻ എനിക്കെ മൊഖം തരലുള്ളൂ. വേറെ ആരേം കണ്ട ഭാവം നടിക്കൂല്ലേനി ചെക്കൻ. പക്ഷെ സുധേന്റെ ദുരിതം ആടെയൊന്നും കൈഞ്ഞില. കാര്യങ്ങളൊക്കെ കൊർച്ച് നല്ലോണം പോവുന്നേരാണ് ആട്ത്തെ ചെക്കൻ ന്റെ രവിയേട്ടനുമായി ഒര് അതിരിന്റെ പ്രശ്നം ഉണ്ടാവുന്നെ. ഓന് ഞങ്ങടെ അതിരിലുള്ള മാവിന്റെ കൊമ്പ് മുറിക്കന്നെ വേണം. അയ്ന്റെ എല ഓരെ കണ്ടത്തിലാമ്പോലെ വീഴ്‌ന്നെ. എലയല്ലെ പിന്നെ വീഴൂല്ലെ. ന്നാലും ഞാൻ രവിയേട്ടനോട് പറഞ്ഞ് മ്മക്കത് മുറിക്കാന്ന്. പക്ഷെ രവിയേട്ടന് ഒരേ വാശി വെട്ടുല്ലാന്ന്. ചെക്കനാണേല് വെട്ടിയേ പറ്റൂ. ഓൻ രാത്രിയൊക്കെ വന്ന് കള്ളും കുടിച്ച് ഒരേ പോർക്ക്‌വിളി.

ചിത്രീകരണം: രാജേന്ദ്രൻ പുല്ലൂർ

രവിയേട്ടന് അയ്നൻസരിച്ച് വാശിയായി. ന്തെയ്യാനാ ഓരോ കാലക്കേടിന് ഓരോന്ന് സംഭവിക്കാ. ഒരീസം ഓൻ കുടിച്ച് കൊടുവാളും കൊണ്ട് മതിൽമ്മല് കേരി മാവ് വെട്ടാൻ തൊടങ്ങി. ഒച്ചകേട്ട് പോയ് നോക്കിയേരാണ് ഇവൻ മതിൽമ്മല് നിക്കുന്ന കാണുന്നെ. ഞാൻ വേം രവിയേട്ടനെ വിളിച്ച്. വേറെന്താ ഞാൻ ചെയ്യാ. വെട്ടിയേന് ശേഷാണ് ഏട്ടൻ കണ്ടിനേൽ മൂപ്പര് ഓനെ വെട്ടും ഒറപ്പാ. അയ്ലും നല്ലയല്ലെ ഓനെ തടയുന്നേന്ന് വിചാരിച്ചാ ഞാൻ രവിയേട്ടനെ വിളിച്ച് വരുത്തിയെ. പിന്നിലുള്ള കണ്ടത്തില് പൂള നടായിരുന്ന മൂപ്പര് ഓടി വന്ന്. കാര്യം കണ്ട ഒടനെ ഓനെ ഉന്തി താഴെയിട്ട്. ചെക്കന് അന്നേരം തല പ്രാന്ത് ഇളകീന്ന് തോന്ന്ന്ന്, ഓൻ വാളും കൊണ്ട് രവിയേട്ടനെ വെട്ടാൻ ഓങ്ങി വന്ന്. ഞാനത് കണ്ടേരം അലറി. ന്റെ ഒച്ച കേട്ടേരം ഓനെന്തോ കൈ താഴ്‌ത്തി. ന്തോ ഭാഗ്യം കൊണ്ടാ ഓനത് തോന്നിയത്. പക്ഷെ കൊടുവാള് ഓങ്ങിയേന്റെ ദേഷ്യത്തില് രവിയേട്ടൻ ഓനോട് ന്തല്ലൊ പറഞ്ഞോയി. അയ്ന്റെ കൂട്ടത്തിലാ മൂപ്പര് മറ്റേ കാര്യം പറഞ്ഞെ. അത് ഓൻ ഇങ്ങനെ കാര്യായി എടുക്കുന്ന് മ്മളൊരിക്കലും വിചാരിക്ക്ന്നില്ലാലൊ. പറഞ്ഞേന്റേഷം രവിയേട്ടന് ഭയങ്കര വെഷമായിനു ട്ടൊ. ഓൻ ഇങ്ങനൊരു പണി ചെയ്യുന്ന് മൂപ്പരും വിചാരിച്ചില്ല്യ. അയ്ന്റെ പേരില് ഏട്ടൻ സുധേന്റെ കാലില് വീണ് മാപ്പ് പറഞ്ഞിനു. ന്റെ കണ്ണിലിണ്ട് ഇപ്പളും ആ കാഴ്‌ച. ശരിക്കും ആരാന്ന് ഇവ്ടെ തെറ്റ് ചെയ്‌തെ. ആലോയ്ച്ചാ തല പൊട്ടും ന്റെ നാഗകാളിയമ്മേ! അതോണ്ട് ഒന്നും ആലോയ്ക്കാണ്ടിരിക്ക്യാ... ഒന്നും. എന്തായാലും സുധേനെ കോടതി വെർതെ വിട്ടല്ലൊ. ഇന്ന് ഓളെ കണ്ടേരം ആ മൊഖം മനസ്സ്ന്ന് പോന്നില്ല. സന്തോഷോ സങ്കടോ ദേഷ്യോ ഒന്ന്വല്ല, വേറെ ന്തോ ആണ് ആ മോത്ത് ഇണ്ടായിര്ന്നെ.

രവി

കാലക്കേടിനാണ് ന്റെ വായിന്നത് വീണോയെ. സുധേന്റെ അവസ്ഥയൊന്നും ന്റെ മൻസിലോട്ട് അന്നേരം വന്നിറ്റില്ല. അന്നത്തെ ദിവസത്തിന് ശേഷം ന്റെ മോള് ശ്രുതി ന്നോട് മിണ്ടീറ്റില്ല. ഓളന്നെയാണ് സുധയ്‌ക്ക്‌ വേണ്ടി മുഴുവൻ സമയോം കൂടെനിന്നെ. ഞാൻ പറഞ്ഞേന് ഓള് പ്രായച്ചിത്തം ചെയ്യേക്കും.

ബാലൻ മരിച്ചേപ്പിന്നെ ഓള് സമാധാനം ന്താന്ന് അറിഞ്ഞിണ്ടാവൂല്ല. വേറെ അയൽക്കാരൊന്നും ഓരെ മൈന്റാക്കാനേ നിക്കൂല്ല. കാരണം ഓര് തലേലാവോ ന്ന പേടിയായിനി. ഞാനും ന്റെ മോളോട് ഇത് പറഞ്ഞിനി. പക്ഷെ ഓളും നളിനിയൊന്നും ഞാൻ പറേന്നെ കേക്കലില്ല. ആണുങ്ങളാരും ഇല്ലാത്തൊരു വീടല്ലെ അതോണ്ട് ഞാനും പിന്നെ തടയാൻ പോവലില്ല. സുധയ്ക്കൊരു സഹായം ആവേല് ആവട്ടെ. ഓരെ ചെക്കൻ സുഗീഷ് ആടെ ഒള്ളതും ഇല്ലാത്തേം ഒക്കെ കണക്കാ. ശരിക്കും ഓനില്ലാത്തതാ സുധയ്‌ക്ക്‌ നല്ലെ. ഓനും സുധേന്റെ വട്ട് കിട്ടീണ്ടന്നാ നിക്ക് തോന്നണെ. ഞാനത് പറഞ്ഞാ നളിനിയും ശ്രുതിമോളും ന്നെ ചാടിക്കടിക്കാൻ വരും. ബാലൻ സുധേനെ കല്ല്യാണം കയിച്ച് വരുമ്പൊ ഓൾക്കൊരു പ്രശ്നോം ഇല്ലേനി. പക്ഷെ രണ്ടൂന്ന് ദെവസം കൈഞ്ഞേരെ ബാലൻ എന്നെയും ഞങ്ങളെ കൊർച്ച് കൂട്ടുകാരേം വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞ്. "ഓൾക്ക് ലേശം നോസ്സ്ണ്ട്‌. അത് മാറാനാ ഓളെ കല്ല്യാണം കൈപ്പിച്ചെ. ഓളെ അമ്മയ്‌ക്കും ലേശം ഈ പ്രശ്നം ഇണ്ട്.’ കേട്ടേരം ഞങ്ങക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റീല. കാരണം ഓളെക്കണ്ടാ അങ്ങനൊരു പ്രശ്നണ്ടന്നേ തോന്നൂല്ല. പെണ്ണ്‌വീട്ട്കാര് പറ്റിച്ച പണിയാ. ഓളെ ഒയിവാക്കാൻ നമ്മളൊക്കെ ഓനോട് കൊറേ പറഞ്ഞോക്കി. പക്ഷെ ഓനന്ന് പറഞ്ഞത്, "ല്ലാം താനേ മാറിക്കോളും രവിയേട്ടാന്നാ.’ ഒരു കുട്ടിയൊക്കെ ആയാ ല്ലാം ശരിയാവുന്ന് ഓനും ഞങ്ങളൊക്കെ വിശ്വസിച്ച്. കുടുംബക്കാര്ന്ന് പറയാൻ ഓനങ്ങനെ ആൾക്കാരൊന്നുല്ലാലൊ. സുധേനെ കണ്ടാലും സംസാരിച്ചാലും വെലങ്ങനെ പ്രശ്നങ്ങളൊന്നും തോന്നാത്തോണ്ട് ഞങ്ങളും പിന്നെ ഓനെ നിർബന്ധിക്കാൻ നിന്നില്ല. പിന്നെ കൊർച്ച് കാലം കൈഞ്ഞേരാണ് സുധ ലക്ഷ്മീനെ പ്രസവിക്കുന്നെ. ആ സമയത്ത് ഓൾക്ക് കൊറച്ച് ഭേതൊക്കെ ആയിനി. അന്നേരം ല്ലാം ശരിയാവുന്ന് നമ്മക്കൊക്കെ കൊർച്ച് പ്രതീക്ഷ വന്ന്. ല്ലാരും ലക്ഷ്മീനെ ലച്ചൂന്നായിനി വിളിക്കല്. ലച്ചൂന് ഒരു അഞ്ച് വയസ്സിള്ളപ്പാണ് സുഗീഷിനെ സുധ പ്രസവിക്കുന്നെ. ആ പ്രസവത്തിന് ശേഷം സുധേന്റെ അസുഖം കൂടി. ഓള് കുട്ടീനെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞോക്കല് പോലും ഇല്ലേനു. ചെക്കൻ കരയുന്നേരം സൊന്തം മൊലപ്പാല് കൊട്ക്കാൻ പോലും ഓള് സമ്മയ്‌ക്കൂലേനി. ന്തൊ കുട്ടീനോട് ഓക്ക് ഒരു വെറുപ്പുള്ള പോലെ.തീരെ നിവൃത്തി ല്ലാണ്ട് ബാലൻ അയ്ന്റെ പേരില് ഓളെ ഒറക്കെ ചീത്ത പറയും. പിന്നെ ഇവിടുന്ന് നളിനി പോയാ കൂട്ടീനെ നോക്കല്. ബാലന്റെ അമ്മ നേർത്തേ മരിച്ചോയോണ്ട് ആടെ വേറെ പെണ്ണുങ്ങളും ഇല്ലേനി. എങ്ങനല്ലോ ബാലൻ രണ്ട് കുട്ട്യേളേം വളർത്തി വൽതാക്കി. അതോണ്ടന്നെ ലച്ചു ഒളിച്ചോടിയേരം ബാലന് സഹിക്കാൻ പറ്റീണ്ടാവൂല്ല. ഓന്റെ വെഷമം ഒന്ന് പറഞ്ഞ് തീർക്കാനാണേൽ സുധയ്‌ക്ക്‌ വെളിവും ഇല്ലാലൊ. ന്നാലും സുധയ്‌ക്ക്‌ ചെല കാര്യങ്ങളൊക്കെ മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടേനീന്ന് തോന്ന്. മൂത്ത പെണ്ണ് പോയ വെഷമത്തില് ചാവാൻ നോക്കി ബാലന്റെ ഒര് കാല് പോയേരം സുധ തന്നെയാ ഓനെ നോക്കിയേ. അന്നേരാ ഞങ്ങക്കൊക്കെ ചെറിയൊര് ആശ്വാസായെ. ഓള് നോർമ്മലായീന്ന് തോന്നി ഞങ്ങക്ക്. കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് കലങ്ങി തെളിയുന്നേരാ ലച്ചു പെറ്റൂന്നും ഓര് കുട്ടിക്ക് മുസ്ലീം പേരിട്ടുന്നും ബാലൻ അറിയുന്നെ. പാവം ഓന് വെഷമം സഹിക്കാൻ പറ്റാണ്ട് ഓൻ ജനൽമ്മല് തൂങ്ങിച്ചത്ത്. അയ്ന്റെ പിറ്റേ ദിവസാ സുധ നളിനീനോട് അത് പറയ്ന്നെ. അന്നന്നെ നളിനി എന്നോടത് പറഞ്ഞിനു. ഞങ്ങളത് വേറൊരു കുട്ടിയും അറിയാതെ ഉള്ളിലടക്കിയതേനു. വേറൊന്നും കൊണ്ടല്ലാ, ഓളത് ചെയ്യൂല്ലാന്ന് ഞങ്ങക്കറിയാ. ന്നാലും നാട്ടാര് വെർതെ ന്തേലും പറഞ്ഞ് പരത്തണ്ടല്ലൊന്ന് വിചാരിച്ചിറ്റാ.

ചിത്രീകരണം: രാജേന്ദ്രൻ പുല്ലൂർ

സൊന്തം ഭർത്താവ് തൂങ്ങിച്ചത്താ ഏത് ഭാര്യേന്റേം മാനസിക നില തെറ്റൂല്ലെ? പിന്നെ ഓളെ കാര്യം പറയണൊ. സുധ അല്ലേലെ കൊറേ അനുഭവിച്ചിണ്ട്. ഞങ്ങളത് അന്നേ ഉള്ളിലടക്കി. കൊറേ കൈഞ്ഞേരം മറന്നുംപോയി. ഇതൊക്കെ കൈഞ്ഞിറ്റ് കൊറേ കൊല്ലായില്ലെ. ല്ലാം ഒന്ന് റെഡിയായി വരുന്നേരാ ആ ചെക്കൻ ഒരോ പ്രശ്നായി വര്ന്നെ. ഓന്റെ ഒരോ പരിപാടിയോണ്ട് നാട്ടാര്ക്ക് മൊത്തം ഒാനോട് ചൊറയാണ്. വീട്ടില് വച്ച് റാക്ക് വിക്വാ, കള്ളും കുടിച്ച് നാട്ടാരെ പോർക്ക് വിളിക്വാ, അടി ഇണ്ടാക്കാ ഇങ്ങനെ ഓൻ കാണിക്കാത്ത പുകില് ല്ല. അയ്ന്റെടേലാ ഓൻ അതിരിലെ മാവിന്റെ കൊമ്പ് മുറിക്കണന്ന് പറഞ്ഞ് വര്ന്നെ. കൊല്ലത്തില് പത്തിരുന്നൂറ് മാങ്ങ അയ്‌മ്‌ന്ന് കിട്ട്ന്നാ. അതോണ്ടന്നെ മുറിക്കാൻ പറ്റൂല്ലാന്ന് ഞാൻ ഒറച്ച്. അന്നേരല്ലെ ഓനന്ന് വാളൊക്കെ എടുത്ത് എന്നെ വെട്ടാൻ വന്നെ. അപ്പൊ കാലക്കേടിനാ ന്റെ വായിന്ന് അത് വീണോയെ. ഒരു കണക്കിന് ഓരൊക്കെ കാരണല്ലെ ബാലൻ മരിച്ചേ. ഞങ്ങളന്നെ ഈ കല്യാണം ഒയിവാക്കാൻ ഓനോട് പറഞ്ഞതാ. കല്യാണത്തിന് മുന്നേ ഞാനും ബാലനും ഞങ്ങടെ കൂട്ടാരൊക്കെ ആയി അടിച്ച് പൊളിച്ച് നടന്നല്ലേനൊ. ല്ലാം കടിച്ച്പിടിച്ച് അന്നേരം ഉള്ളീന്ന് പൊട്ടിപ്പോയി. ന്നാലും ഞാനത് അന്നേരം പറയാൻ പാടൂല്ലേനി. അല്ലേലും സുധ അന്ന് ന്തോ ബോധത്തിലായ്‌ക്കൂല്ലാലൊ നളിനിയോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞിണ്ടാവാ. ഏതെലും ഭാര്യക്ക് സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ സഹായിക്കാൻ പറ്റൊ? അത് ചെയ്‌തോണ്ട് ആടെ കെടന്ന് ഒറങ്ങാൻ പറ്റോ? അത് സുഗീഷിന്‌ മനസ്സിലായിറ്റില്ല. അതോണ്ടല്ലെ ഓൻ സ്വന്തം അമ്മേന്റെ പേരില് കേസ് കൊടുത്തെ. ആ ഒരൊറ്റ പ്രാവിശ്യേ സുധ നളിനീനോട് ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞുള്ളു. പിന്നെ ചോയിച്ചേരൊന്നും ഓൾക്ക് ഈനെപ്പറ്റി ഒരു വിവരോം ഇല്ല. ന്നാലും ന്റെ വായിന്ന് അത് അന്ന് വീണോയി. ആദ്യം കേട്ടേരം ഓൻ ന്നെ വെട്ടാനാ വന്നെ. അന്നേരം ഞാൻ, രക്ഷപ്പെടാൻ ആയ്‌ക്കും "നിനക്ക് വിശ്വാസം ഇല്ലേൽ നീ പോയി നളിനിയോട് ചോയ്‌ക്കീ’ന്ന് പറഞ്ഞ്. അത് കേട്ടതും ഓൻ സത്യം അറിയാൻ നളിനിയോട് കാര്യങ്ങൾ ചോയ്ച്ച്. ഓളാണേൽ ഓന്റെ ചോദ്യങ്ങക്ക് മുന്നിൽ ഉത്തരംമുട്ടിപ്പോയി. കാര്യം കേട്ടപാതി കേക്കാത്ത പാതി ഓൻ സുധേന്റടുത്തേക്ക് പോയി. ഓളോട് കാര്യം ചോയ്ച്ചേരം ഓള് ഒറക്കെ കരയാ ചെയ്‌െത. ഓക്കൊന്നും ഓർമ്മല്ലാന്നെ. അമ്മയല്ലെ കൊല്ലാൻ പറ്റൂല്ലാലൊ! ഓൻ ആ ദേഷ്യത്തിലാ സുധക്കെതിരെയും, കൊലപാതക രഹസ്യം ഒളിപ്പിച്ചേന് ന്റെ ഭാര്യ നളിനീന്റെ പേരിലും കേസൊട്ത്തത്. ഈ പ്രശ്നത്തിന്റെടേലെല്ലാം സുധയ്‌ക്ക് കൂട്ടായത്‌ ന്റെ മോള് ശ്രുതിയും നളിനിയുമാ. ആ ചെക്കൻ ശ്രുതീന്റെ കൂടെ ഒരേ സ്‌കൂളിൽ പഠിച്ചതാ. ചെറുപ്പത്തിൽ ഓര് നല്ല കൂട്ടായിനു. പക്ഷെ ഈ കാരണം കൊണ്ട് ഓരിപ്പൊ മൊഖത്ത് നോക്കുല്ല.

ഹാ, ന്തായാലും കേസ് നിക്കൂല്ലാന്ന് നമ്മക്കന്നേ അറിയേനു. ഇനി സുധേന്റെ അവസ്ഥ ന്തായ്‌ക്കുന്ന് ആലോയ്‌ക്കുമ്പളാ!

ശ്രുതി

"സുധേച്ചീന്റെ അവസ്ഥ ആലോയിച്ചിറ്റാ ഞാൻ ഇതിനെല്ലാം ഓരൊപ്പം നിന്നെ. ശരിക്കും ഈ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാനറിയുന്നെ കൊറേ കഴിഞ്ഞിറ്റാ. ബാലേട്ടൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്‌ത ദിവസം ഞാൻ കോളേജിലായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ നാട്ടിൽ മാസത്തിൽ ഒരിക്കലേ വരാറുള്ളു. ശരിക്ക് എനിക്ക് വീട്ടിലേക്ക് വരാനേ ഇഷ്ടെല്ലായിരുന്നു. പഠിച്ച് കഴിഞ്ഞാലും ദൂരെ എവിടേലും ജോലി നോക്കണം എന്നായ്‌ര്‌ന്നു എന്റെ പ്ലാൻ. ഇവിടെ വന്നാ വല്ലാത്തൊരു ശ്വാസംമുട്ടലാ. ഈ നാട്ടിലുള്ളോർക്കൊക്കെ ഒരേ സ്വഭാവാന്ന് തോന്നും. കുറച്ച്കാലം നിന്നാൽ ആർക്കും മടുക്കും. ന്നാലും ബാലേട്ടൻ മരിച്ചൂന്ന് കേട്ടപ്പൊ വീട്ടിലേക്ക് വരാതിരിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. സുധേച്ചീനെപ്പറ്റി ആലോച്ചിറ്റാ അത്. ചെർപ്പം മുതലേ ഞാനും ഓരും നല്ല കൂട്ടാ. സുഗീഷ് എന്റെ എളേതാ. ഞങ്ങള് പിള്ളേര്സെറ്റിന്റെ പെർമനന്റ് കളിസ്ഥലം ആയിനു ബാലേട്ടന്റേം സുധേച്ചിന്റേം വീടിന്റെ ബാക്കിലുള്ള കണ്ടം. ആൾക്കാര് ഈ പറയ്ന്ന അത്ര പ്രശ്നൊന്നും സുധേച്ചിക്കില്ല. അതോണ്ടന്നെ സ്വന്തം ഭർത്താവിനെ തൂങ്ങിമരിക്കാൻ സഹായിക്കാനോ, അതറിഞ്ഞോണ്ട് അവ്ടെ കെടന്നൊറങ്ങാനോ ഓരെക്കൊണ്ട് പറ്റൂല്ല. അതെനിക്കുറപ്പാ. പിന്നെ ഓരന്നെയല്ലേ അത് പറഞ്ഞേന്ന് ചോയിക്കുന്നേ കേട്ട് കൊറേ ആൾക്കാര്. അങ്ങനെ ചോയിക്കുന്നേൽ ഒരർത്ഥോമില്ല. കാരണം മെന്റലി സ്റ്റേബിൾ അല്ലാത്തൊരു സ്‌ത്രീ സ്വന്തം ഭാർത്താവ് ആത്മഹത്യ ചെയ്‌തൂന്ന് അറിയുമ്പൊ അബ്‌നോർമൽ ആവുന്നത് സ്വാഭാവികമാണ്. അല്ലെ? ആ ബോധത്തിൽ അവർക്ക് ചെലപ്പോ തോന്നിയതായിരിക്കും അങ്ങനെ. ഹാ! ഞാൻ പറഞ്ഞുവന്നത് ഞങ്ങടെ കുട്ടിക്കാലത്തെ കുറിച്ചല്ലായിരുന്നോ. സുധേച്ചിക്ക് കൊറെ കളികൾ അറിയായിരുന്നു. ഞങ്ങളെ പിള്ളേര് ഗ്യാങ്ങിനൊപ്പം സുഗീഷും ലച്ചുവും ഉണ്ടാവലിണ്ട്. ഓരെ രണ്ട്പേരും അപ്പൊ മാത്രാ ചിരിച്ച് കാണല്. അല്ലാണ്ട് ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാത്തൊരു ടൈപ്പായിരുന്നു പണ്ടേ രണ്ടുപേരും. വളപ്പൊട്ട് കളി, രാജാവും രാഞ്ജിയും, കുറ്റിപിടിച്ച് കളി, കക്ക് കളി അങ്ങനെ കൊറേ കളികൾ കളിക്കായിനു ഞങ്ങൾ. ഇതിന്റെയൊക്കെ റഫറി സുധേച്ചി ആയ്‌ക്കും. കളീന്റെ എടേൽ പോലും അമ്മേം മക്കളും തമ്മിൽ വർത്താനം പറയുലേർന്നു. ഏറിപ്പോയാ രണ്ടോ മൂന്നോ വാക്ക്. കുട്ട്യോളെ മരിയാതക്കെല്ലാ ഓര് വളർത്തിയേന്ന് പലരും പറഞ്ഞ് കേട്ടിറ്റുണ്ട്. ചെർപ്പത്തിലൊക്കെ ഞാനും അത് വിശ്വസിച്ചിനു. പിന്നെപ്പിന്നെ മനസ്സിലായി സുധേച്ചീനെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റൂല്ലാന്ന്. ഓരെ കല്യാണോം ഈ കുട്ടികളുണ്ടാവുന്നേം എല്ലാം ഒരിമിച്ചായ്നല്ലൊ. ആൾറെഡി അബ്‌നോർമാലിറ്റി ഉണ്ടായിരുന്ന അവർക്ക് ഇതിന്റെടേല് ന്താ സംഭവിക്കുന്നേന്ന് പോലും മനസ്സിലായിണ്ടാവൂല്ല. ആ കൺഫ്യൂഷൻ ഒക്കെ പുള്ളിക്കാരി എങ്ങനെയാണാവോ ഓവർക്കം ചെയ്‌തത്! ആരും ഇതൊന്നും ട്രീറ്റ്മെന്റ് ചെയ്യാനുള്ള അസുഖാന്ന് പോലും പരിഗണിച്ചിറ്റില്ലായ്നു. ഇതോണ്ടൊക്കെയാവും ലച്ചു വൽതായപ്പൊ ഓള് ഇവിടുന്ന് ഓടിരക്ഷപ്പെട്ടത്. അവിടുന്നാണല്ലൊ എല്ലാ പ്രശ്നോം തുടങ്ങുന്നെ. ഹാ, പിന്നെ സുഗീഷിന്റെ കാര്യം പറയണ്ടല്ലൊ. ചെർപ്പം മുതലേ അവനൊരു ടൈപ്പാണ്. ഒരു ദിവസം അവന്റെ റൂമിൽ ഞാൻ കേറീത് എനിക്ക് നല്ല ഓർമ്മണ്ട്. നല്ല തലവേദനയായിട്ട് ഞാനന്ന് ലീവ് ആയിരുന്നു. ഉച്ചയ്‌ക്ക് ഊണിനുള്ള കറിയായി പോയതായിരുന്നു അവിടെ. അന്ന് ആ വീട്ടില് സുധേച്ചി മാത്രേ ഉണ്ടായിനുള്ളു. അവര് ഞാൻ പോയ സമയത്ത് കുളിക്കായിരുന്നു. സുഗീഷ് സ്‌കൂളിൽ പോയതാ. ബാലേട്ടൻ പണിക്കും. കറി അടുക്കളയിൽ വെച്ച് ഉമ്മറത്തേക്ക് നടക്കുംവഴിയാ ഞാൻ സുഗീഷിന്റെ മുറി ശ്രദ്ധിച്ചെ. ഭയങ്കര വൃത്തിയുള്ള ഒരു മുറി. ഒരുപക്ഷെ ആ വീട്ടില് ഏറ്റോം വൃത്തിയുള്ള സ്ഥലം അതായ്‌ക്കും. അത് കണ്ടപ്പൊ എനിക്കന്തോ അവന്റെ റൂമൊന്ന് ചെക്കെയ്യണം എന്ന് തോന്നി. ഒരു സ്‌കൂൾകുട്ടിയുടെ റൂമ് പോലയേ അല്ലായിരുന്നു അവിടെ. സുധേച്ചിക്കാണേൽ ഒട്ടും അടുക്കും ചിട്ടയുമില്ലാത്തതാ. ഇതവൻ തന്നെ ചെയ്യുന്ന പണിയാ. ഞാൻ ചുറ്റിലുമൊന്ന് നോക്കി. ആ മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരേയൊര് മേശവലിപ്പ് ഞാൻ തുറന്ന് നോക്കി.റൂം പോലെ ഒട്ടും വൃത്തിയിലെല്ല മേശയ്‌ക്കുള്ളിലെ അവസ്ഥ. കുറേ കുത്തിവരഞ്ഞ പേപ്പറുകളുണ്ടായിരുന്നു അതില്. അതിന്റെടേല് വേറെ കുറച്ച് പേപ്പറുകളുമുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാത്തിലും ഏകദേശം ഒരേ കാര്യമായിരുന്നു എഴുതിയിരുന്നത്. എനിക്കത് കൃത്യമായി എന്തായിരുന്നെന്ന് ഓർമ്മയില്ല. പിന്നെ കൊറേ പേപ്പറിൽ മഷി പടർത്തി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. എല്ലാ മഷി അടയാളങ്ങൾക്കും ഒരേ നിറം. ഒരേ വലിപ്പം. എനിക്കവിടെ അധികനേരം നിക്കാന്തോന്നിയില്ല. ഞാൻ വേം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച്പോയി. ഹാ, പഴേ കാര്യങ്ങളെപ്പറ്റിപ്പറയാൻ തൊടങ്ങിയാൽ ഇന്നിത് തീരൂല്ല. നമുക്ക് കാര്യങ്ങളിലേക്ക് വരാം.

ലച്ചു ഒളിച്ചോടിപ്പോയി കുറച്ച് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ ബാലേട്ടൻ ട്രെയിനിന് മുന്നിൽ ചാടി മരിക്കാൻ നോക്കിയിരുന്നു. ഞാൻ ആ സമയത്ത് ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്ക്യാ. ല്ലാരും ലച്ചൂനെ കുറ്റം പറഞ്ഞ് പ്രാകുന്ന ദിവസങ്ങളായിരുന്നു അത്. ചെർപ്പം മുതൽ ഒരുമിച്ച് കളിച്ച് വളർന്നതായോണ്ട് എനിക്ക് ഓളെ കാണാൻ തോന്നി. വീട്ടിലും നാട്ടിലും ആരും അറിയാണ്ട് ഞാൻ ഓളെ കണ്ട്. ഓളെ ചെക്കനും ഉണ്ടായിരുനു കൂടെ. നല്ലൊരു പയ്യൻ. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേർക്കും ഒറ്റയ്‌ക്ക്‌ സംസാരിക്കാൻ അവൻ സ്വയം മാറിത്തന്നു. എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ അവൾ നിർത്താതെ കരയായിരുന്നു. എങ്ങനയാ ഓളെ സമാധിനിപ്പിക്ക്യാന്ന് എനിക്ക് കൺഫ്യൂഷനായിരുന്നു. "വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ച് നീ ടെൻഷൻ അടിക്കണ്ടാ. അവിടുന്ന് ഓടിപ്പോയത് ന്തായാലും നന്നായി. നീ നന്നായി ജീവിക്ക്ന്ന്’ മാത്രം പറഞ്ഞ് ഞാനവിടുന്നിറങ്ങി.

ചിത്രീകരണം: രാജേന്ദ്രൻ പുല്ലൂർ

പിന്നെ ഞാൻ ഓളെ കാണുന്നെ ബാലേട്ടൻ തൂങ്ങി മരിച്ച ദിവസാ. കുറച്ച് കാലം കഴിഞ്ഞപ്പൊ ഇൻസ്റ്റയിലൂടെ ഓളെ കുട്ടീനെയൊക്കെ കണ്ടിണ്ട്. അന്ന് സുഗീഷും അച്ഛനും തമ്മിൽ പ്രശ്നം ഉണ്ടാവ്ന്ന ദിവസവും ഞാൻ കോളേജിലായിരുന്നു. കാര്യങ്ങളൊക്കെ എല്ലാരും അറിഞ്ഞേന് ശേഷാണ് ഞാനറിയുന്നെ. അച്ഛന്റെ വായിന്ന് അത് വീണ് പോയതാന്ന് എനിക്കറിയാ. ന്നാലും അങ്ങനെ പറയാൻ പാടില്ലാലൊ. അയ്ന് ശേഷാണ് സ്വന്തം അച്ഛനെ കൊന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് സുധേച്ചിക്കെതിരെ കേസ് കൊട്ത്തെ. കേസിൽ എന്റെ അമ്മേന്റെ പേരും ഓൻ ചേർത്തിരുന്നു. സുധേച്ചി നോർമൽ അല്ലാത്തതുകൊണ്ട് കേസിലൊന്നും കാര്യണ്ടാവൂല്ലാന്ന് എന്റെയൊരു വക്കീൽ ഫ്രണ്ട് പറഞ്ഞ് തന്നിരുന്നു. പിന്നെ എത്ര കൊല്ലം മുന്നേ നടന്ന കാര്യാ. അതോണ്ട് കേസ് തള്ളിപ്പോവുന്ന് എനിക്ക് ന്തായാലും ഒറപ്പായിരുന്നു. ന്തൊക്കെ തന്നെയായാലും സുധേച്ചിന്റൊപ്പം ആരും ഉണ്ടാവൂല്ലാന്ന് അറിഞ്ഞിറ്റാ ഞാൻ ലീവ് എടുത്ത് നാട്ടിലേക്ക് വന്നെ. ആദ്യം മൂപ്പത്തി മെന്റലി ഓക്കെ എല്ലാന്ന് തെളിയിക്കാനുള്ള സർട്ടിഫിക്കറ്റായിരുന്നു ആവിശ്യം. അതിനാദ്യം സുധേച്ചി സമ്മയ്‌ക്കണം. സ്വന്തം മോൻ തനിക്കെതിരെ കേസ് കൊടിത്തിണ്ടെന്ന് മാത്രേ ആ പാവത്തിന് മൻസിലായിറ്റുള്ളു. ല്ലാം പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കിയപ്പൊ മിണ്ടാണ്ട് കൂടെ നിന്നുതന്നു. സുഗീഷാണ് തനിക്കെതിരെ കേസ് കൊടുത്തതെന്ന് എടക്ക്‌ ചേച്ചി മറന്നോവും. പിന്നേം ഓർമ്മ വരുമ്പൊ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ കാണാ. എടക്ക് താനെന്ത് തെറ്റാന്ന് ചേയ്‌തേന്ന് പോലും മൻസിലാവാണ്ട് മൂപ്പത്തി പരുങ്ങി നിക്കുന്നേം ഞാൻ കണ്ടിണ്ട്. സാരല്ലാ ന്തായാലും ചേച്ചീനെ കോടതി വെർതെ വിട്ടല്ലൊ, അതുമതി. കോടതിവിധിക്ക് ശേഷം സുഗീഷ് ഇനി ആ വീടിന്റെ പടി ചവിട്ടൂല്ലാന്ന് പറഞ്ഞ് പോയിണ്ട്. ഇന്ന് രാത്രി എങ്ങനെയാണാവോ ഒറ്റയ്‌ക്ക് ആ വീട്ടിൽ സുധേച്ചി നിക്കാ. ഞാൻ കൊറേ പറഞ്ഞ് ഇന്നവിടെ നിക്കാന്ന്. പക്ഷെ സമ്മതിച്ചതേയില്ല. മൂപ്പത്തി അവിടെ മുറീല് ഒറ്റയ്‌ക്ക് കതകടച്ച് കെടക്ക്ന്ന്ണ്ട്. ഇവ്ട്ന്ന് നോക്കിയാ കാണാ, മുറീല് ഇപ്പളും വെളിച്ചണ്ട്.

സാക്ഷി

വീട്ടിൽ തീർത്തും ഒറ്റയ്‌ക്കായ സുധ മുറിയിൽ അനങ്ങാതെ കിടന്നു. തന്റെ ചുരുളൻ മുടി അഴിച്ചിട്ട് ജനലിന് പുറംതിരിഞ്ഞാണ് അവർ കിടക്കുന്നത്. സുധ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുകിടന്ന് ജനലിലേക്കു നോട്ടമുറപ്പിച്ചു. ജനലിൽ ഇരുട്ടിന്റെ ഊരാക്കുടുക്ക് മുറുകുന്നതുപോലെ അവർക്കു തോന്നി. അതിന്റെ ശബ്ദം ചെവിയിൽ തുളച്ചു കയറുന്നു. അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ഉത്തരങ്ങൾക്കുള്ള ചോദ്യങ്ങളെ അവഗണിക്കുന്ന കുട്ടിയെപ്പോലെ അവർ മെല്ലെ ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. സുധ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞുകിടന്ന് ഭൂതകാലത്തെ തന്റെ ചുരുൾ മുടികളാൽ പുതപ്പിച്ചു .